کارگاه شبیه سازی کامپیوتری در آموزش عملی فیزیولوژی و فارماکولوژی

به منظور تقویت بنیه علمی و عملی صاحبان تخصص های مختلف، شرکت خدمات علمی-پژوهشی امید ایرانیان دانشگاه تهران اقدام به برگزاری کارگاه های آموزشی کوتاه مدت در زمینه های مختلف نموده است. شرکت در این کارگاهها برای عموم آزاد است، لیکن مسئولیت تطابق موضوع با تخصص متقاضی با خود وی میباشد. برای شرکت کنندگان گواهینامه مربوطه از طرف شرکت و مدرس دوره صادر میگردد. برخورداری از امتیاز بازآموزی، ارتقاء و نظایر آن به سیاست دستگاه اجرایی یا مرکز آموزشی-پژوهشی ذیربط میباشد.

 

استفاده از شبیه سازی کامپیوتری در آموزش عملی فیزیولوژی و فارماکولوژی

مدرس: دکتر گودرز صادقی

مدت دوره: 6 ساعت نظری و عملی

زمان: پنجشنبه 11 مهر 1392

هزینه دوره، نرم افزارها، گواهینامه و پذیرایی: 300 هزار ریال

هزینه ناهار (اختیاری): 10 هزار تومان که در محل دریافت میشود.

توضیح: برای بهره وری بیشتر از دوره برای مرحله تمرین لازم است لپ تاپ شخصی خودتان را به همراه داشته باشید.

 

توضیحات:

1- مهلت ثبت نام تا یک هفته پیش از شروع کارگاه میباشد.

2- جهت اطلاعات بیشتر و هماهنگی در روزهای شنبه تا پنجشنبه از ساعت 9 صبح تا 6 عصر با مسئول کارگاه های آموزشی (خانم دکتر فاطمه قلی جعفری) از طریق شماره همراه [phone] تماس حاصل فرمایید.

3- نشانی محل برگزاری کارگاه ها پس از مشخص شدن تعداد شرکت کنندگان به آنان اطلاع داده خواهد شد.

4- برای ثبت نام، مبلغ مربوطه را به حساب جام بانک ملت به شماره 4079396745 به نام غلامرضا شمس واریز و فیش اسکن شده آن را همراه با مشخصات فردی (نام و نام خانوادگی، ایمیل و شماره موبایل) از طریق فکس به شماره 42693313-021 یا به نشانی ایمیل زیر ارسال فرمایید:

[e-mail]

برگزاری كارگاه شبيه سازهای آموزشی فارماكولوژی و فيزيولوژی در دانشگاه تهران

روز پنج شنبه دوم خرداد 1392 كارگاه آموزشي شبيه سازهاي آموزشی فارماکولوژی و فیزیولوژی توسط دكتر گودرز صادقی، استاد دامپزشکی دانشگاه تهران، و با همكاري گروه ایرانیان مخالف آزمايش روی حیوانات و همچنین کانون دامپزشک سفید برگزار شد.

اين اولين كارگاه آموزشي روشهاي جايگزين استفاده از حيوانات در كلاسهاي آموزشي بود كه به همت آقاي دكتر صادقي و با حضور تعدادي از فارغ التحصيلان، مدرسان و دانشجويان دامپزشكي دانشگاهاي تهران، علوم تحقيقات، كرج و سبزوار، به طور رايگان و به هدف ترويج روشهاي آموزشي انساني و حيوان دوستانه برگزار شد.

گفتنی است در جهت پاسداشت از اقدامات پیشروانه دکتر گودرز صادفی در راستای ترویج گفتمان علمی حقوق حیوانات در مجامع آکادمیک، لوح تقدیر از سوی گروه ایرانیان مخالف آزمایش روی حیوانات در جریان این کارگاه به ایشان اهداء گردید.

اهدای لوح تقدیر به دکتر گودرز صادقی توسط دکتر رامک روشنایی مقدم، مدیر و نمایند حاضر از گروه ایرانیان مخالف آزمایش روی حیوانات.

امید می رود با حمایت دیگر دانشکده های دامپزشکی و پزشکی کشور در جهت برگزاری چنین کارگاه های آموزشی، روش های جایگزین آزمایش روی حیوانات مورد کاربرد گسترده تر اساتید و پژوهشگران تحقیقات دامپزشکی واقع گردد. گروه ایرانیان مخالف آزمایش روی حیوانات بدینوسیله آمادگی خود را در جهت برگزاری کارگاه های آموزشی مشابه در دیگر دانشکده های دامپزشکی کشور اعلام می دارد.


+ ایمیل ارتباطی گروه: [e-mail]
+ مشاهده تصویر لوح اهدایی به دکتر گودرز صادقی

بررسی نقادانه آزمایشات حیوانی (پرده چهارم)

ترجمه: فاطمه ن.

محدودیت های علمی مدل های حیوانی


مطالعات حیوانی نه قادرند نظریه های مربوط به فیزیولوژی یا پاتولوژی انسان را تایید کنند و نه رد. تحقیقات بالینی انسانی تنها راه برای سنجش چنین نظریه هایی است. در بهترین حالت، آزمایشات حیوانی میتوانند نظریه های جدیدی را پیش رو بگذارند که شاید به انسان مرتبط باشد (101، 102). در عین حال، روش های بسیار برتر دیگری برای نیل به این نظریه های جدید نیز وجود دارد. (2، 101)

آزمایشات حیوانی چقدر ارزش دارند؟ بررسی کمیته مدرنسازی تحقیقات پزشکی روی 10 مدل حیوانی تصادفی از بیماری های انسانی هیچ تاثیر مهمی از این آزمایشات را بر سلامت انسان نیافت (103). اگرچه به امراضی که بصورت مصنوعی در حیوانات ایجاد شده بودند نامهایی متناظر با بیماری های انسانی که بنا بود شبیه سازی اش کنند تخصیص داده شده بود ولی هم از حیث دوره بالینی و هم علت کاملا با متناظر انسانی شان متفاوت بودند.

همچنین، این مطالعه نشان داد که درمانهای موثر روی حیوانات یا بر انسان تاثیر چندان نداشتند و یا اثرات جانبی شدیدی را ایجاد میکردند. (103)

زمانی که پزشکان MRMC پروژه های خاصی از تحقیقاتی حیوانی را ارزیابی میکردند، آنچه بصورت سازگار درمی یافتند این بود که ارتباطشان با درک یا درمان بیماری ها بسیار اندک یا هیچ بود. (104-110)

بازبینی MRMC آشکار ساخت از آنجایی که مدل های حیوانی با بیماری های انسانی متفاوتند، محققین نیز آن جنبه هایی از مرض حیوانی را بررسی میکردند که نمایانگر ویژگی های آن بیماری در انسان هستند و در کل تفاوتهای بنیادین ساختاری، فیزیولوژیکی و پاتولوژیکی موجود را نایدیده گرفته و کنار میگذارند.

از آنجایی که فرآیند غالب بیماریها تاثیراتی به گستردگی کل سیستم را دارد و تعداد زیادی فاکتور متداخل را در بر میگیرد، تمرکز روی تنها یک جنبه از بیماری پیچیدیگی حقیقی ارگانیزم های زیستی را اشتباه نشان میدهد. آزمایشات حیوانی بر عکس تحقیقات بالینی انسانی، به معنای دستکاری امراضی است که بصورت مصنوعی ایجاد شده اند. به علاوه، محیط بسیار غیر عادی آزمایشگاهی نیز حیوانات را تحت فشار روانی قرار میدهد و این فشار روانی با تغییر دادن نبض، فشار خون، سطوح هورمونی، فعالیتهای ایمونولوژیکی و تعداد فراوانی از سایر عملکردها، کل ارگانیزم را تحت تاثیر قرار میدهد. (111، 112)

حقیقت این است که بسیاری از «کشفیات» آزمایشگاهی صرفا انعکاسی از مصنوعات آزمایشگاهی هستند. (10، 113-119)

به عنوان مثال، نمونه مصنوعی حملات قلبی ایجاد شده در حیوانات آزمایشگاهی بصورتی مداوم محققین را گمراه کرده (117، 120). Macleod و همکارانش گزارشی از بیش از 4000 تحقیق را ارئه میدهند که کارایی بیش از 700 دارو را بر اساس مدل های حیوانی برای سکته ثابت میکردند (121).  متعاقب آن، در حدود 150 دارو وقتی در آزمایشات بالینی انسانی آزمایش شدند، هیچگونه تاثیر مثبتی برجا نگذاشتند (122).

تنها فعال کننده پلاسمینوژن نوترکیب انسانی (rt-PA) که در طول یک حمله سه سه ساعته سکته مورد نظارت قرار گرفته در کاهش علائم موثر شناخته شد اما با خونریزی داخل مغزی ده برابری مرتبط بوده و میزان زنده ماندن را افزایش نداد. (123)

David Wiebers و همکارانش اینطور استنتاج میکنند که: «در نهایت، پاسخ بسیاری از سوالات ما در خصوص پاتوفیزیولوژی و درمان سکته، در ادامه تلاش برای مدلسازی کاملتر موقعیت انسانی در حیوانات نهفته نیست بلکه در توسعه تکنیکهایی است که ما را قادر به مطالعه بنیادی تر متابولیزم، پاتوفیریولوژی و تصویر سازی آناتومیکی جزئی انسان های زنده سازند.» (117)

از سال 1990، چندصد ژن درمانی که در مطالعات حیوانی موفق بوده اند روی هزاران بیمار در سرتاسر جهان آزمایش شده اند و با این وجود تنها یک ژن درمانی، برای کودکان مبتلا به نقص حاد سیستم ایمنی X-SCID، به نظر می رسد که موفق باشد. از میان ده کودکی که با موفقیت درمان شده اند، سه نفر از آنان مبتلا به لوسمی شدند و یکی از آنان نیز به همین دلیل جانش را از دست داد – یکی از عوارض جانبی که آزمایشات حیوانی نتوانستند پیش بینی کنند – و وزارت غذا و داروی ایالات متحده (FDA) را وادار کرد تا دستور توقف چندین آزمایش ژن درمانی را در سال 2005 صادر کند. (124، 125)

بطور مشابه، یکی از روش های ژن درمانی که سگهای مبتلا به هموفیلی را درمان کرد و با سر و صدای زیادی هم همراه شد، به دلیل «مشکلات ایمنی در آزمایشات انسانی که در آزمایشات حیوانی پیش بینی نشده بودند» مانند آسیب به کبد در سال 2004 کنار گذاشته شد. (126، 127)

آزمایشات حیوانی بصورتی متداوم گمراه کننده هستند (128). Milrinone امید به زندگی رتهایی که بصورت مصنوعی به ایست قلبی مبتلا شده بودند را افزایش داد اما انسانهایی که این دارو مصرف کردند با رشد 30% نرخ مرگ و میر مواجه شدند. (129)

 Fialuridine در آزمایشات حیوانی ایمن به نظر رسید اما در 7 نفر از 15 انسانی که مصرف اش کردند منجر به از کار افتادگی کبد شد که 5 نفر از آنان جانشان را از دست دادند و 2 نفر به پیوند کبد نیاز پیدا کردند. (130)

آزمایشات حیوانی قادر به پیش بینی آنورمالی های خطرناک دریچه های قلب ناشی از مصرف داروهای رژیمی همچون fenfluramine و dexfenfluramine در انسان نبودند. (131)

درمان جایگزینی هورمونی، خطر بیماری های قلبی، سرطان سینه و سکته در زنان را افزایش داد در حالیکه آزمایشات روی موشها، خرگوشها، خوکها و میمونها نتیجه ای عکس آنرا پیش بینی کرده بودند. (132)

مسکن پرمصرف vioxx، در آزمایشات حیوانی برای قلب بی خطر و حتی مفید تشخیص داده شد اما در سال 2004 به دنبال ایجاد 320000 حمله قلبی، سکته و موارد ایست قلبی که 140000 مورد از آن کشنده بود از بازار جهانی جمع آوری و دور ریخته شد. (133)

David Graham، مدیر سازمان علم و وداروی ایمنی داروهای FDA داروی Vioxx را اینطور توصیف کرد: «بزرگترین فاجعه ایمنی دارو در تاریخ کشور و دنیا» (134)

آزمایشات حیوانی نتوانستند کوری نسبی یا کامل ناشی از مصرف داروی رایج ویاگرا برای ناتوانی جنسی در برخی مردان را پیش بینی کند. (135، 136)

به رغم آزمایشات حیوانی گسترده و دلبخواهی، واکنش های شدید منفی به دارو ها پنجمین عامل اصلی مرگ و میر در ایالات متحده یعنی عامل بیش از 100000 مرگ درسال است. (137)

در مارس 2006 در لندن، یک داروی جدید ضد التهاب به نام TNG1412 موجب واکنش های مهلکی همچون چندین مورد از کار افتادگی ارگانها در تمام 6 داوطلب فاز اول آزمایشات بالینی شد و این به رغم «اثبات ایمنی» آن در آزمایش روی میمونهایی شد که دز مصرفی شان 500 برابر دز مصرفی انسانی بود.

بسیاری از مفسرین اشاره دارند که آزمایشات حیوانی احساس کاذبی از ایمنی را موجب می شوند. این واقعه درخواست لزوم آزمایشات بازبینی ایمنی دارو و طراحی مطالعات بالینی را برانگیخت. (138)

برای اندازه گیری میزان سرطانزایی مربوط به شیرین کننده مصنوعی ساخارین با آزمایشات حیوانی، دز تطبیق یافته با وزن از ساخارین که بصورت روزانه به رتها خورانده میشود معادل 1100 بطری نوشابه حاوی ساخارین توسط انسان است. این حجم عظیم، صرفنظر از میزان سرطانزایی حقیقی عنصر، به تنهایی در سطوح عادی تماس انسانی میتواند منجر به سرطان شود. (116)

استقرا و تعمیم این داده ها به انسان با مشاهده اینکه سرطان مثانه ناشی از ساخارین تنها در رتهای نر بروز میکنند، پیچیده تر خواهد شد. بعدها مشخص شد که رتهای نر در مقایسه با ماده ها پروتئینی را در مقادیر بیشتر دارند (این پروتئین در انسان غایب است) که با ساخارین ترکیب شده و کریستال های محرک و التهاب زایی را در مثانه رتهای نر ایجاد میکرد که به سرطان منتهی میشد.

این حقیقت که برخی رتها مبتلا به سرطان شدند ثابت نکرد (و نمیکند) که آیا ساخارین در انسان سرطانزا هست یا خیر. (139)

 بصورت مشابه، شیرین کننده مصنوعی به نام آسپارتام به رغم 40 سالی که از مصرف انسانی آن میگذرد، در بیش از 9000 محصول غذایی و نوشیدنی در سرتاسر جهان بکار میرود و نامربوطی آزمایشات حیوانی با انسانها، همچنان روی حیوانات آزمایش می شود و مراجع قانون گذار همچنان مشغول ارزیابی چنین مطالعاتی هستند. اخیرا، مطالعه ای که در سال 2005 در ایتالیا روی 1800 رت انجام گرفت، افزایش خطر لنفوم و لوسمی در رتهایی که با آسپارتام تغذیه شده اند را نشان داد- اما فقط در ماده ها. (140)

یک مطالعه اپیدمولوژیکی NCI شامل 340045 مرد و 226945 زن که در نشست سال 2006 اجتماع تحقیقات سرطان آمریکا ارائه شد، نتایج آزمایش روی رتها را رد کرد. (141) در نتیجه، گرچه رتهای نر بر اثر ساخارین مبتلا به سرطات مثانه شدند و ماده ها بر اثر آسپارتام مبتلا به لنفوم و لوسمی شدند، هیچونه ریسک ابتلا به سرطان در این شیرین کننده ها در هیچیک از دو جنس در انسانها یافت نشده. دانشمندان دریافته اند که حتی در میان انسانها هم عواملی همچون جنسیت، نژاد، سن و سلامت می توانند بصورت چشمگیری کارکرد داروها را متاثر کند. (142، 143)

 شاید بهترین مثال از اختصاصی بودن اثر داروها از اثبات این مساله حاصل شود که حتی دوقلوهای تک تخمکی نیز پاسخ های مختلفی به داروها نشان میدهند و این تفاوت با بالا رفتن سن دوقلوها تشدید می شود. (144)

واضح است که استقراء میان گونه ای داده ها، خطرناکتر از درون گروهی است. بنا به آمار حیرت انگیز FDA،  92% از کل داروهایی که در آژمایشات حیوانی ایمن و از لحاط درمانی موثر شناخته می شوند، در طول آزمایشات بالینی انسانی به دلیل مسمویت زایی و یا ناکارآمدی شکست خورده و در نتیجه تایید نمیشوند. (145-147)

به علاوه، بیش از نیمی از 8% باقی مانده از داروها که تایید FDA را دریافت میکنند نیز بعدها به علت اثرات جانبی شدید و عیر منتظره یا از بازار جمع آوری میشوند و یا مجددا برچسب گذاری می شوند. (148)


منبع : mrmcmed.org


(رفرنس ها در ادامه مطلب)

ادامه نوشته